Ո՞րն է լավ` որ ապօրինի կալանք տված դատավորին պատասխանատվության ենթարկե՞ն, թե՞ չենթարկեն
Նիկոլ Փաշինյանը, ոգեւորված ԵԽԽՎ-ի զեկույցներով, 2 օր առաջ ԱԺ ամբիոնից հայտարարեց, թե Հայաստանի բրենդը ժողովրդավարությունն է, ու որպես առհավատչյա՝ բերեց օրինակ, տեսե՞լ եք՝ ես, ավտոմատը ձեռքիս, փողոցով քայլեմ։ Բելառուսի նախագահ Ալեքսանդր Լուկաշենկոն, օրինակ, ավտոմատով շրջել է փողոցներում, Փաշինյանը նրան էր ակնարկում։ Ոչինչ, որ մեզանում համատարած բռնաճնշումներ են, խոսքի ազատության ու մամուլի ոտնահարումներ, դատական համակարգի նկատմամբ տեռոր, դատավորների կալանավորումներ` քաղաքական հրահանգով, լրագրողների աշխատանքի սահմանափակումներ, ընդդիմադիր պատգամավորների ծեծ եւ այլն։ Արդարադատության նախարար Կարեն Անդրեասյանը, որը դատավորների նկատմամբ հետապնդումների «անմեղ» մեղավորներից է, մեզ հետ զրույցում ասաց, թե մի փոքր ճիշտ չենք ներկայացնում Փաշինյանի ասածները։
«Տարբեր հարցերի պատասխաններից Դուք 2 առանձին հարց վերցրել եք, եթե ուշադիր լինեք, կտեսնեք՝ մեկը վերաբերում էր զինված հեղաշրջմանը, այ, դրա մասին էր ավտոմատը, մյուսը վերաբերում էր, ընդհանրապես, ժողովրդավարացման խնդիրներին։ Ինչ վերաբերում է վարչապետի խոսքին, որ ժողովրդավարությունը մեր բրենդն է, խնդրում եմ՝ բացեք միջազգային այն կառույցների, Եվրոպայի խորհրդի, այլ կառույցների գնահատականները, տեսեք։ Նույնիսկ ընդդիմությունն այնքան է վրդովվում, որ իրենց հետ համաձայն չեն մեր միջազգային գործընկերները, որ էդ ժողովրդավարական ցուցանիշներին ուզում են ամեն կերպ չհամաձայնել, նույնիսկ դեմ են քվեարկում դրանց»,- ասաց նա։
- Նման գնահատականներ տալով՝ եվրոպական կառույցները գուցե այլ նպատակներ են հետապնդում, բայց իրականությունն այլ է։ Տեսեք` կառավարության պատուհաններին ճաղավանդակներ են ավելացել, որոնք նախկինում չկային, ԱԺ-ում լրագրողների տեղաշարժն են սահմանափակել, ընդդիմադիր պատգամավորների խոսքը բռունցքներով լռեցնում են, դատավորներին քաղաքական հետապնդումների ենթարկում։
- Եթե մենք սուրճի շուրջ զրուցեինք, ես էս ամեն ինչը շատ ավելի մանրակրկիտ կպատասխանեի։ Ինչո՞ւ սուրճի, որովհետեւ ես չգիտեմ՝ հարցազրույցի մեջ ինչքա՞ն տեղ ունեք էս ամեն ինչին: Բայց անվտանգությունը, նաեւ Ձեր անվտանգությունն ապահովելու համար է, եթե երկրում լարված իրավիճակներ են լինում, իսկ մենք տեսել եք՝ ինչ ճգնաժամերի միջով ենք անցել: Լրագրողին խոչընդոտելը, իրականում, որ Դուք հարց չտաք, ո՞ր մի նախարարը, ո՞ր մի պաշտոնյան Ձեզ չի պատասխանում, Ձեզ հարգալից չի վերաբերվում։
- Օրինակ՝ Դուք, հենց առաջին օրերին մեզ ահաբեկիչներ անվանեցիք, Նաիրի Հունանյանի հետ համեմատեցիք: Հետո, իհարկե, փոխեցիք Ձեր վերաբերմունքը մեր նկատմամբ:
- Այ, կներեք, սա լրագրողական սարքոցի կարող եմ համարել, բացատրեմ՝ ինչու, որովհետեւ երբ որ հիմա ասեմ, որ կարող է նաեւ նախարարը լինել ահաբեկիչ, դա նշանակում է՝ բոլոր նախարարներին ասում եմ ահաբեկի՞չ։ Ես իմ բոլոր ասածների համար պատասխանատու եմ, միշտ ու անընդհատ կարող եմ համոզել եւ բացատրել՝ ինչ եմ նկատի ունեցել։
- Ի դեպ, սուրճի սեղանի շուրջ ես ավելի անկեղծ գնահատականներ կարող եմ տալ եւ ավելի անկեղծ նկարագրել իրավիճակը։
- Ինձ համար կարեւոր չի, թե Դուք էդ մասով ինչպես կհրապարակեք, բայց ինձ համար կարեւոր է, որ գոնե Դուք՝ որպես լրագրող, իմ էդ խոսքի միջից, որ սարքել եք ձեզ ահաբեկիչ անվանել... չգիտեմ՝ ով դա սարքեց, բայց սարքվեց։
- Դառնանք Ազգային ժողովին` իշխանական պատգամավորները լրագրողներին ինչ ասես՝ անվանում են, հարցազրույցներ չեն տալիս։
- Գիտե՞ք, Ձեր ուղեղն արագ աշխատում է, եւ մի թեմայից մյուսին եք անցնում, ես չեմ հասցնում Ձեր հետեւից պատասխանել։ Դրա համար կա՛մ մենք պետք է ծավալուն հարցազրույց անենք, որտեղ ես Ձեր բոլոր հարցերին կպատասխանեմ, Դուք էլ Ձեր էթիկայի կանոններով էդ ամենը ճիշտ շարադրեք, կա՛մ մյուս տարբերակը, որ եթե իսկապես Ձեզ մտահոգում է՝ որպես քաղաքացի, որ մեզ մոտ ժողովրդավարությունը վատն է, ես պատրաստ եմ՝ որպես մյուս քաղաքացի, նստենք, իրար հետ խոսենք։
- Դատավորների մասով էլ․ 93 դատավոր հայտարարություն էին տարածել, որ դատավոր Բորիս Բախշիյանի նկատմամբ քաղաքական հետապնդում է իրականացվում։ Մենք չենք հիշում նախկինում այդպիսի դեպք, որ դատավորին իր կայացրած վճռի համար քրեական հետապնդման ենթարկեին, այն էլ՝ ակնհայտ քաղաքական ենթատեքստով։
- Նախկինում, երբ դատավորներն ապօրինի կալանք էին տալիս, եւ ոչ մի դատավոր չէր պատժվում, դա՞ էր լավ, թե՞ երբ... ես անձերի մասին չեմ խոսում, որովհետեւ ես գործի մանրամասների մեջ իրավունք չունեմ մտնելու, ընդհանրապես, հարց եմ տալիս՝ ո՞րն է լավ, որ ապօրինի կալանք տված դատավորին պատասխանատվության ենթարկե՞ն, թե՞ չենթարկեն։ Հիմա, փաստորեն, էդ դատավոր ընկերները նեղված են, որ ապօրինի կալանք տված դատավորի մասով կա քրեական գո՞րծ։
- Դա թող քննությունը պարզի՝ ապօրինի՞ է, թե՞ ոչ։
- Դե, պարզում է, բա ինչո՞ւ եք միջամտում, ինչո՞ւ են էդ 93 դատավորները ճնշում դատարանին, չէ՞ որ սա էլ է ճնշում, սա քաղաքական ճնշում է դատարանի նկատմամբ։
- Բայց այդ դատավորը սերիական մարդասպա՞ն է, վտանգավոր հանցագո՞րծ է, որ պետք է կալանքի տակ գտնվի՝ մինչեւ նախաքննության ավարտը։
- Ես էդպիսի բան չեմ ասում, դա մյուս դատավորն է որոշել, այն մի դատավորը, որը որոշել է այս մյուս դատավորի ճակատագիրը, այն 9 դատավորը ԲԴԽ-ում, որ որոշել են թույլ տալ այս ամեն ինչը։ Սրանք բոլորը դատարանների որոշումն են։ Եվ ասել, որ 93, թե 1093 դատավոր (գործող դատավորների թիվը 230 է-խմբ.) իրավունք ունեն ճնշել մի դատավորի, կամ հազար նախարար իրավունք ունի ճնշել մի դատավորի` նույնն է։ Դրա համար թող բոլորը դադարեցնեն ճնշումներն անկախ դատարանի վրա՝ լրագրող կլինի, նախարար կլինի, թե այլ դատավոր կլինի։
- Ի դեպ, այդ մի դատավորը, որը կալանքի որոշումն է կայացրել, 2018-ին Նիկոլ Փաշինյանի դիրիժորությամբ թմբուկ էր խփում եւ քաղաքականացված է։
- Իսկ էդ մյուս 9 ԲԴԽ դատավորները, որ միաձայն թույլ են տվել, որ քրեական հետապնդում լինի, նրա՞նք ինչ են խփել։
- Որովհետեւ Նիկոլ Փաշինյանը հասավ նրան, որ ե՛ւ ԲԴԽ-ն, ե՛ւ Սահմանադրական դատարանն իր բռի մեջ հավաքի։
- Իսկ երբ այդ նույն ԲԴԽ-ն մերժում է Նիկոլ Փաշինյանի կառավարությունում աշխատող նախարարի գրեթե բոլոր միջնորդություննե՞րը։
- Ձե՞զ նկատի ունեք․․․ Ի դեպ, Ձեզ էլ քննադատում են, որ շատ ակտիվ եք այդ հարցում`դատավորների նկատմամբ հերթով միջնորդություններ եք ներկայացնում ԲԴԽ։
- Այո, ինձ նկատի ունեմ։ Եվ հերթով մերժվում եմ այդ նույն ԲԴԽ-ի կողմից։
- Տպավորություն է, որ արդարադատության նախարարն ընկել է դատավորների հետեւից։
- Կամ տպավորություն է, որ վերջապես արդարադատության նախարարն ավելի ակտիվ է անում այն, ինչ խոստացել էր վաղուց, շատ վաղուց։
- Չկա՞ այստեղ քաղաքական մոտիվացիա։
- Դե, այդ ամեն ինչի մասին Դուք, էսպես ասեմ, հարցերով թռնում եք, հետո չգիտեմ՝ ինչքանն եք գրելու։
- Ամբողջությամբ գրելու եմ, անհոգ եղեք։ Մի հարց էլ․ ժողովրդավարության մասով` համարենք, որ Փաշինյանն ավտոմատով, բարեբախտաբար, դուրս չի գալիս փողոց, բայց Փաշինյանի թիկնազորը, ավտոմատը ժողովրդի կողմն ուղղած, նրան է ուղեկցում։ Դա, օրինակ, ժողովրդավարության ցուցի՞չ է։
- Ուրեմն վարչապետը թիկնազոր, որպես այդպիսին, չունի, դա առանձին ծառայություն է, որն իրականացնում է ոչ միայն վարչապետի, այլ բոլորիս անվտանգությունը։ Եվ ես էլ եմ ԱԺ-ում տեսել, որ կան հատուկ զենքով պահակային ծառայության որոշակի աշխատողներ, եւ դրանք Ձեր դեմ ուղղված չեն։ Դրանք ուղղված են պոտենցիալ հնարավոր սադրիչների, ահաբեկիչների, իրավախախտների դեմ։ Եվ ընդհանուր տպավորություն առաջացնել, որ սա ժողովրդավարության դեմ հարձակում է, կներեք՝ չափազանցություն է, իմ խորին համոզմամբ։
Hraparak.am
